رسول اکرم (ص) در مجلسی نشسته بود . یاران گرداگرد حضرت حلقه زده و اورا مانند نگین انگشتر در میان گرفته بودند.در این بین یکی از مسلمانان  - که مرد فقیر ژنده پوشی بود  - از در رسید و طبق سنت اسلامی - که هر کس در مقامی هست - همینکه وارد مجلس میشود باید ببیند هر کجا جای خالی هست همانجا بنشیند و همان نقطه مخصوص را به عنوان اینکه شان من چنین اقتضا میکند در نظر نگیرد- آن مرد به اطراف متوجه شد - در نقطه ای جای خالی یافت - رفت و آن جا نشست . از قضا پهلوی مرد متعین و ثروتمندی قرار گرفت. مرد ثروتمند جامه های خود را جمع کرد و خودش را به کناری کشید . رسول اکرم که  مراقب رفتار او بود به او رو کرد و گفت :

(ترسیدی که چیزی از فقر تو به او بچسبد؟ !! )

- نه یا رسول الله !

(ترسیدی که چیزی از سروت تو به او سرایت کند ؟؟!)

-نه یا رسول الله !!!!

(ترسیدی که جامه هایت کثیف و آلوده شود ؟!)

- نه یا رسول الله!!!!

- پس چرا پهلو تهی کردی و خودت را به کناری کشیدی ؟

- اعتراف میکنم که اشتباهی بزرگ مرتکب شدم و خطا کردم . اکنون به جبران این خطا و به کفاره این گناه حاضرم نیمی از دارایی خودم را به این برادر مسلمان خود که در بارهی او اشتباه کردم ببخشم .

- مرد ژنده پوش (ولی من حاضر نیستم بپذیرم !!)

جمعیت : ( چرا ؟!!!!!)

چون میترسم روزی هم مرا غرور بگیرد و با برادر مسلمان خود آنچنان رفتاری بکنم که امروز این شخص با من کرد !!